grupa uczniów

См. также в других словарях:

• grupa — ż IV, CMs. grupapie; lm D. grup 1. «pewna liczba jednostek skupiona w wyodrębniającą się całość» Grupa drzew. Grupa młodzieży, sportowców, uczniów, zwiedzających. Rozejść się grupami. Dzielić na grupy. Dyskutować w grupach. Zbierać się w grupy. 2 …   Słownik języka polskiego

• komplet — m IV, D. u, Ms. kompletecie; lm D. y 1. «ogół osób potrzebnych do spełnienia jakiegoś zadania; wszyscy członkowie jakiejś zbiorowości; określona liczba osób dopuszczonych do czegoś lub mogących pomieścić się gdzieś» Komplet widzów. Komplet… …   Słownik języka polskiego

• klasa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. klasasie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} jednorodna grupa, określona kategoria przedmiotów lub zjawisk wyróżnionych na podstawie przyjętych kryteriów, pewnych wspólnych cech,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• uzbierać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zebrać się, nagromadzić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uzbierał się spory kurz na półkach. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} zebrać się razem w dużej… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• kolektyw — m IV, D. u, Ms. kolektywwie; lm M. y 1. «zorganizowana grupa, zespół osób związanych wspólną pracą, działalnością, wspólnymi dążeniami, celem itp.» Zgrany, dobrany kolektyw. Kolektyw uczniów, pracowników. Praca w kolektywie. 2. techn. «dalsza (od …   Słownik języka polskiego

• liczba — ż IV, CMs. liczbabie; lm D. liczb 1. «podstawowe pojęcie matematyczne, którego treścią jest wynik liczenia, wyrażane najczęściej za pomocą znaków zwanych cyframi» Duża, mała liczba. Fatalna, szczęśliwa liczba. Liczba wielocyfrowa. Liczby parzyste …   Słownik języka polskiego

• rodzicielski — rodzicielskiscy «właściwy ojcu, matce, rodzicom, należący do nich, związany z nimi, odnoszący się do nich; ojcowski, macierzyński» Powaga rodzicielska. Obowiązki rodzicielskie. Miłość, opieka rodzicielska. Władza rodzicielska. ∆ Komitet… …   Słownik języka polskiego

• szkoła — ż IV, CMs. szkole; lm D. szkół 1. «instytucja oświatowo wychowawcza, której zadaniem jest kształcenie i wychowanie; siedziba tej instytucji» Szkoła ogólnokształcąca, zawodowa. Szkoła męska, żeńska, koedukacyjna. Szkoła baletowa, górnicza,… …   Słownik języka polskiego

• trójka — ż III, CMs. trójkajce; lm D. trójkajek 1. «cyfra oznaczająca liczbę 3» Napisać, skreślić trójkę. 2. «grupa trzech osób, zwierząt, rzadziej przedmiotów» Trójka uczniów. Trójka koni. ◊ W trójkę, we trójkę «we troje, we trzech, we trzy» 3. «stopień… …   Słownik języka polskiego

• dwunastka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. dwunastkatce; lm D. dwunastkatek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kombinacja cyfr (12, XII itp.) oznaczająca liczbę dwanaście : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyciął w drzewie dwunastkę.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• klan — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. klannie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} związek osób oparty na pokrewieństwie bądź powinowactwie; rodzina, ród : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zebrał się klan Kowalskich. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień